به یادم باش که دریادم بمانی / که ما با هم رفیق بودیم زمانی

گذشته ها اگر رفت و گذشتند / ولی در قلب من باز هم همانی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چو گل های شقایق داغدارم / بیا پروانه شو بنشین کنارم

بشو مرهم به زخم قلبم ای دوست / که خنجر خورده ی این روزگارم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

جهان بى دوستان زندان جان است / صفاى زندگى با دوستان است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مخلص همه ی اونایی که چراغ رفاقتشون همیشه برای ما نفت داره!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

میدونستی رفاقت معرفت نمیاره … این معرفت که رفاقت میاره … !

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در تقویم دوستی این را به ذهنت بسپار روزی به نام فراموشی وجود ندارد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نوشته های روی شن مهمان اولین موج دریا هستند

حکاکیهای روی سنگ،مهمان همیشگی تاریخند

دوستان خوب حک شدگان روی قلبند و ماندگارانی ابدیند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بهترین دوست خواهی بود حتی اگر سختی راه ، چشمانت را از من دور کند

و بهترینی حتی اگر طنین صدایت به گوش من نرسد .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دوستان من مثل گندمند یعنی یه دنیا برکت و نعمت ، نبودنشان قحطی و گرسنگی

و من چه خوشبختم که زردی خوشه های گندم در اطرافم موج میزند .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حکایت ما و دوستان حکایت ماه و برکه است! در دل هم جا دارند ولی از هم دورند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دریا همیشه از من دلگیر است چون بزرگی دل دوستانم را به رخ او میکشم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اونقدر مرامت فابریکه که توى هیج نمایندگى قطعاتش پیدا نمیشه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ما با نفس سلامت ای دوست ، خوشیم / از گرمی هر کلامت ای دوست ، خوشیم

هرچند که افتخار دیدارت نیست / با زنگ خوش پیامت ای دوست ، خوشیم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: